Net als alle andere achterliggende informatie via de QR code op de informatiebordjes: deze pagina is in concept.
Er zijn een aantal theorieën over het tijdstip van het begin van de indijkingen. Het varieert van 900 tot 1150. De gegevensbronnen houden ieder hun eigen datering aan.
Tussen 1000 en 1100 werd de verbinding met de Marne verbroken. Met als gevolg dat de doorstroming van de Middelzee stopte. De Middelzee begon in hoog tempo dicht te slibben en rond 1100 was het zuidelijke deel al dichtgeslibd. Door haar lage ligging kwam het gebied rond Easterein in moeilijkheden omdat de afwatering naar het zuiden niet langer mogelijk was.
Hier wordt nog gewerkt :-)
In de tv serie 'Het vuur van de Friezen' zijn drone-opnames te zien van de Halligen, een eilandengroep ten noordwesten van Hamburg in de Noordzee. Hier staan alle huizen en boerderijen op terpen en overstroomt het land nog steeds bij storm, . Er zijn geen dijken aangelegd. Het geeft een mooie indruk hoe het land er hier uitzag voor de inpoldering.
Kijk hiervoor naar de beelden vanaf 30 minuten (en eerst nog even reclame): een directe link wordt niet geaccepteerd, je kunt onderstaande verwijzing kopiëren en vervolgens plakken in je browser:
Je gaat dan naar de juiste aflevering (Water - de oorsprong).
Niet alleen de Middelzee zorgde voor problemen met de waterhuishouding, ook de Noordzee (watersnoodramp 1953) en de Zuiderzee (het huidige IJsselmeer), Daar speelde
De grote 'vergeten' watersnoodramp van 1825
3 februari 1825 was er een noordwester storm, een temperatuur van omstreeks het vriespunt èn springtij: de maan en zon stonden in een rij t.o.v. de aarde en beiden trokken met hun zwaartekracht aan het water. Daardoor wordt het verschil tussen hoog- en laagwater groter.
De zeewering bestond uit een dubbele rij palen, onderling verbonden met een ruimte ertussen die werd opgevuld met takken en stenen. Maar de palen waren aangetast door paalworm en braken af. De afgebroken stukken werden met geweld tegen gebouwen gebeukt.
De zeewering bestond uit een dubbele rij palen, onderling verbonden met een ruimte ertussen die werd opgevuld met takken en stenen. Maar de palen waren aangetast door paalworm en braken af. De afgebroken stukken werden met geweld tegen gebouwen gebeukt.
Er zijn 2 dijkdoorbraken bij Workum, verder bij Mirns en Oudemirdum en tussen Lemmer en Vollenhove ook nog 7 dijkdoorbraken. Het water stroomde Friesland en Overijsel binnen. Lemmer stond al snel blank en schepen kwamen snel in actie om hulp te bieden. Elders sloeg de bliksem in, overal gingen mensen naar de op terpen gelegen kerken en ze namen hun vee mee: koeien, kippen, geiten en paarden. Als niet alle vee in de kerk paste verbleven ze aan de lijzijde van de kerk op de terp. Bijna 2/3 van Friesland raakte onder water, soms maar 20 cm. Maar op plaatsen ook 3.60m. Onder zout water wel te verstaan.
Er was natuurlijk geen communicatie op afstand mogelijk in die tijd. Alleen de kerkklokken werden langdurig geluid om te mensen te waarschuwen en/of op te roepen het gevaar gemeenschappelijk te bestrijden. Ze waren overal te horen. Zo ook de kerkklok van Lutkewierum. Het water achter de Slachtedijk bij Lutkewierum dreigde door de slecht onderhouden dijk te breken, bovendien steeg het waterpeil snel en de dijk was te laag om het water nog te keren. In allerijl werden alle mannen uit de verre omgeving middels de kerkklok opgeroepen de dijk te verstevigen en te verhogen. Dat slaagde, zij het ternauwernood. Lutkewierum en de polder bleven droog.
Boeren die net aan de andere (ondergelopen) kant van de dijk, woonden hadden wellicht liever gezien dat de dijk wel was doorgebroken….
Boeren die net aan de andere (ondergelopen) kant van de dijk, woonden hadden wellicht liever gezien dat de dijk wel was doorgebroken….
